این پژوهش به بررسی کیفی توانایی نقشه خوانی کودکان می پردازد و در پی پاسخ گویی به این پرسش است که آیا کودکان کوچک تر از هفت سال توانایی شناختی و دریافت روابط فضایی را برای نقشه خوانی محیط پیرامون خود دارند؟ و آیا توانایی مسیریابی و نقشه خوانی کودکان زیر هفت سال در همه فرهنگ ها یکسان است؟ در این پژوهش، نمونه ای با 144 کودک چهار تا پنج ساله از مهدکودک های شهرهای تهران در ایران، یورک در انگلستان، مکزیکوسیتی در مکزیک، دوربان در آفریقای جنوبی، و ئه ونس تون در ایلی نویز آمریکا بررسی و شناسایی بخش های یک عکس هوایی و مسیریابی بر روی آن در این کودکان سنجش شد.
یافته ها نشان می دهد که تا چهار سالگی توانایی نقشه خوانی و درک روابط فضایی، مانند تجسم فضایی، تغییر در مقیاس، و چرخش های فضایی در کودکان به خوبی رشد می کند و توانایی کودکان در این زمینه ها در همه فرهنگ ها همانند است. به سخن دیگر، رشد توانایی نقشه خوانی پدیده فراگیر در جهان است.