بررسی مولفه های برنامه درسی انسانگرا بر اساس نظریه مک نیل و میزان بهره مندی از آن در روش تدریس معلمین دوره ابتدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی ، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

2 دانشیارو عضو هیئت علمی رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی ، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی مولفه های برنامه درسی انسانگرا بر اساس نظریه مک نیل و میزان بهره مندی از آن در روش تدریس معلمان دوره ابتدایی(چهارم و پنجم) انجام شده است. روش تحقیق از نوع ترکیبی و طرح اکتشافی متوالی می باشد. در بخش کیفی و بر مبنای فصل اول کتاب برنامه درسی معاصر که به عنوان واحد زمینه انتخاب شد. ، به کمک تحلیل تم (انتخاب واحد تحلیل-خلاصه کردن ،شفاف سازی و ساختار بندی)، و بر اساس روش تلخیصی – استقرایی، 133کلید واژه استخراج گردید. مقولات احساسات،تجربه،اخلاقیات،همکاری،توانایی و مهارت،خلاقیت و نوآوری،ارزش ها و باور عاطفی دسته بندی شدند. به کمک مولفه های مشخص شده ازروش کیفی، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر مقیاس لیکرت طراحی گردید تادیدگاه های معلمان در مورد مولفه ها و میزان بهره مندی آنها را مشخص نماید. روایی پرسشنامه بر اساس نظرات متخصصین انجام گرفت و برای پایایی. همسانی درونی پرسشنامه توسط ضریب آلفای کرونباخ=%76 سنجیده شد در پایان نظرات معلمان بر اساس مصاحبه و یادداشت سایر نظرات لحاظ گردید .بر اساس نرم افزار spss22، ودرصد فراوانی مولفه ها ،عمده ترین یافته ها حکایت از آن داشت که معلمین در حد خوب و بسیار خوب از مولفه های طبقه بندی شده ، بهره گرفته اند.بیشترین حالتی که معلم در مولفه های انسانگرایی مختار به اجرای آن است پرورش احساسات که شامل احساسات مذهبی که ریشه در عقاید و فرهنگ ما دارد.پرورش حس هم نوعی است . پرورش رشد اخلاقی و ایجاد حس اعتماد متقابل . اما محدودیت هایی در استفاده از مولفه ها وجود دارد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating components of humanistic curriculum based on McNeil's theory and its degree of benefit in teaching methodology for elementary teachers

نویسندگان [English]

  • afsaneh azizialavijeh 1
  • alireza assareh 2
1 Student of Curriculum Planning at Shahid Rajaee Teacher Training University of Tehran, Iran
2 Associate Professor of Curriculum Planning of Shahid Rajaee Teacher Training University of Tehran, Iran
چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the components of the humanistic curriculum based on McNeil's theory and the extent of its benefit in the teaching method of elementary school teachers (fourth and fifth). The research method is a combination and sequential exploratory design. In the qualitative section, based on the first chapter of the contemporary curriculum, which was selected as the field unit. Using the theme analysis (selection-analysis, summarization, and structuring), 133 key words were extracted based on the inductive-inductive method. Then, in the process of analysis, the code is codified, expanded and categorized. Finally, by category, categories of emotions, experience, ethics, collaboration, ability and skill, creativity, innovation, values, and emotional beliefs are categorized. They were Using the specified components of the qualitative method, a researcher-made questionnaire based on the Likert scale was designed to determine the teacher's readings about the components and their utility rates. Validity of the questionnaire was based on experts' opinions and for reliability. The internal consistency of the questionnaire was measured by Cronbach's alpha coefficient = 76%. In the end, teachers' comments were based on interviews and notes of other comments. Based on the spss22 software, and the frequency of components, the most important findings were that teachers were at a good level And very well from the classified components. The most important condition in which the teacher is capable of executing in the components of humanism is the development of emotions that embody religious feelings that are rooted in our culture.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Curriculum Components
  • McNeil Humanist Theory
  • Teaching Methods
  • Teacher
خادمی، مژگان ؛محمدی، عیسی و ونکی، زهره (1391) .ارزیابی قابلیت های کاربردی نظریه های پرستاری مبتنی بر انسان گرایی، مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی  5(3):30 - 42
عسگری،سیده صدیقه ؛میرشاه جعفری، سید ابراهیم و شریفیان،فریدون (1394). برنامه درسی انسانگرایانه و تبیین عوامل اساسی آن از دیدگاه آموزه های اسلامی،پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 23( 28): 21-38
عصاره ،علیرضا (1396). مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش دوره اول متوسطه در کشورهای منتخب، تهزان:آگاه
قادری،مصطفی(1383). بسترهای فهم برنامه درسی، تهران: یادواره کتاب
کاتب،محمد وحمیدی،هادی(1392). آموزش انسانی: نگرانی ها، پیامدها و برنامه های کاربردی، مجله آموزش زبان و تحقیقات، 4( 1) : 45-51
جان ،میلر(1396).نظریه های برنامه درسی تهران، مترجم مهرمحمدی، محمود تهران :سمت.
Aloni، N. (2011). Humanistic education: From theory to practice. In W. Veugelers (Ed.)، Education and humanism: Linking autonomy and humanity (pp. 35-46). Rotterdam، The Netherlands: Sense Publishers.
Asgari, S., Mirshah Jafari, E. & Sharifian, F .(2016). Humanistic curriculum and explanation of its basic factors from the point of view of Islamic teachings, research on issues of Islamic education, 23 (28): 21-38(Text in Persian).
Assareh, A. (2016). Comparative Studies of Secondary Education in Selected Countries, Thousand: Awareness(Text in Persian).

Broome, Jeffrey L.(2014).COMMENTARY - The Case for Humanistic Curriculum: A Discussion of Curriculum Theory Applied to Art Education، Journal of Art for Life، 5 (1):54
Braun, V., Victoria Clarke. (2006). "Using thematic analysis in psychology". Qualitative Research in Psychology. 3 (2): 83
Chen، P., Schmidtke, C.(2017).Humanistic elements in the educational practice at a United Statessub-baccalaureate technical college،International journal for research in vocational education and training 4 (2017) 2: 117-145
DeVries, R., Edmiaston, R., Zan, B., & Hildebrandt, C. (2002). What is constructivist education.Definition and principles of teaching.
Eisner, E. W. (2002). The arts and the creation of mind. New Haven, CT: Yale University Press.
Glen, S., Aikenhead,(2003). Review of Research on Humanistic Perspectives in Science Curricula, A paper presented at the European Science Education Research Association .ESERA 2003 Conference,Noordwijkerhout, The Netherlands, August 19-23
Ghaderi, M. (2005). Subjects of Curriculum Understanding, Tehran: Book References
Kateb, M.&Vahmadi, H. (2013). Human Learning: Concerns, Consequences and Applications, Journal of Language and Research, 4 (1): 45-51(Text in Persian).
Huitt, W. (2009). Humanism and open education. Educational Psychology Interactive.Retrieved from http://www.edpsycinteractive.org/topics/affect/humed.html
Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why.Thousand Oaks, CA: Sage.
Hurwitz, A. (1993). Collaboration in art education. Reston, VA: NAEA.
John, Miller (2016). Curriculum views. Translator Mehremohammadi, M. Tehran: Position. (Text in ersian).
Khademi, M., Mohammadi, I.& Vanaki, Z.(2012). Evaluation of Applicable Capabilities of Humanistic Nursing Theories, Iranian Journal of Ethics and Medical History. 5 (3): 30-42(Text in Persian).
Libby Gordon, C. & Youmna Ashraf ,S. (2014). Twelve tips on teaching and learning humanism in medical education, Medical Teacher, 36:8, 680-684, DOI:
McNeil, J. D. (2009). Contemporary curriculum: In thought and action (7th ed.). Hoboken, NJ:John Wiley and Sons.
Magill, K., Rodriguez, A.(2014), A Critical Humanist Curriculum, Boise State University ScholarWorks, Literacy, Language, and Culture Faculty Publications and Presentations12-1
Ornstein A.C. & Hunkins, F.P. (2018). Curriculum foundations, principles and issues. (5th ed). Boston: Allyn and Bacon.
Schunk, D. H. (2004). Learning theories: An educational perspective (4th ed.). Upper SaddleRiver, NJ: Peason.
Tyler, R.W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago Press
Usman, A. H., Shaharuddin, S. A. and Zainal Abidin, S. )2017(. Humanism in Islamic education: Indonesian references. International Journal of Asia Pacific Studies 13 (1): 95–113