تحلیل بازی گروهی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده بنام سفارش غذا در یادگیری همیارانه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فناوری اطلاعات در آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

3 استادیار گروه نرم افزار، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی تهران

چکیده

پژوهش حاضر با تحلیل یک بازی گروهی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده بنام سفارش غذا سعی دارد پتانسیل های این فناوری را در یادگیری همیارانه تبیین نماید. بر همین اساس، سوال پژوهش حاضر چنین مطرح شده است که تا چه اندازه اصول پنج گانه یادگیری همیارانه در بازی مذکور نمود دارند. اهمیت این موضوع به پتانسیل منحصربفرد واقعیت افزوده در حفظ محیط واقعی در کنار محیط مجازی برمی گردد که امکان تعامل چهره به چهره و درهم تنیدگی یادگیرندگان را فرآهم آورده است. بنابراین، پیروی از یک ساختار هدفمند و پداگوژیک همانند یادگیری همیارانه در طراحی کارگروهی اهمیت می یابد. یافته های حاصل از مطالعه کیفی حاضر حاکی از این هستند که با فرآهم آوردن امکان ارزیابی کمیت و کیفیت مشارکت فرد، بحث و بازبینی عملکرد یکدیگر برای موفقیت در نوبت های بازی، کمک و تشویق یکدیگر برای ارائه پاسخ های بهتر، و پاسخ مشترک به سفارش ها، اصول یادگیری همیارانه با نسبت های متفاوتی در بازی سفارش غذا نمود دارند اما شدت بخشیدن به رقابت فردی در حالت سوم بازی و تعریف صرفا یک نام برای هر بازیکن بدون در نظر گرفتن وظایق مکمل، می تواند موجب از بین رفتن اثربخشی یادگیری به شیوه همیارانه شود. بنابراین، از آنجائیکه طراحان فنی اغلب از بینش های مطرح در حوزه یادگیری مانند یادگیری همیارانه آگاهی ندارند، لذا چنین پیشنهاد می شود که چهارچوب های نظری یادگیری از طریق هم افزایی با متخصصان تعلیم و تربیت در فرایند طراحی کارکردهای بازی لحاظ شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The analysis of “Fetch! Lunch Rush” as an Augmented Reality multi-player game in Cooperative learning

نویسندگان [English]

  • parastoo alikahni 1
  • Morteza RezaeiZadeh 2
  • Mojtaba Vahidi-Asl 3
1 Ph.D. Student in Information Technology in Higher Education, Faculty of Educational Sciences & Psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 Assistant Prof., Faculty of Educational Sciences & Psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
3 Computer Science & Engineering Department, Shahid Beheshti University
چکیده [English]

پژوهش حاضر با تحلیل یک بازی گروهی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده بنام سفارش غذا سعی دارد پتانسیل های این فناوری را در یادگیری همیارانه تبیین نماید. بر همین اساس، سوال پژوهش حاضر چنین مطرح شده است که تا چه اندازه اصول پنج گانه یادگیری همیارانه در بازی مذکور نمود دارند. اهمیت این موضوع به پتانسیل منحصربفرد واقعیت افزوده در حفظ محیط واقعی در کنار محیط مجازی برمی گردد که امکان تعامل چهره به چهره و درهم تنیدگی یادگیرندگان را فرآهم آورده است. بنابراین، پیروی از یک ساختار هدفمند و پداگوژیک همانند یادگیری همیارانه در طراحی کارگروهی اهمیت می یابد. یافته های حاصل از مطالعه کیفی حاضر حاکی از این هستند که با فرآهم آوردن امکان ارزیابی کمیت و کیفیت مشارکت فرد، بحث و بازبینی عملکرد یکدیگر برای موفقیت در نوبت های بازی، کمک و تشویق یکدیگر برای ارائه پاسخ های بهتر، و پاسخ مشترک به سفارش ها، اصول یادگیری همیارانه با نسبت های متفاوتی در بازی سفارش غذا نمود دارند اما شدت بخشیدن به رقابت فردی در حالت سوم بازی و تعریف صرفا یک نام برای هر بازیکن بدون در نظر گرفتن وظایق مکمل، می تواند موجب از بین رفتن اثربخشی یادگیری به شیوه همیارانه شود. بنابراین، از آنجائیکه طراحان فنی اغلب از بینش های مطرح در حوزه یادگیری مانند یادگیری همیارانه آگاهی ندارند، لذا چنین پیشنهاد می شود که چهارچوب های نظری یادگیری از طریق هم افزایی با متخصصان تعلیم و تربیت در فرایند طراحی کارکردهای بازی لحاظ شود.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "واقعیت افزوده"
  • "یادگیری همیارانه"
  • "بازی گروهی سفارش غذا"
Ahlers, K. H., Kramer, A., Breen, D. E., Chevalier, P. Y., Crampton, C., Rose, E. & Greer, D. (1995, August). Distributed augmented reality for collaborative design applications. In Computer Graphics Forum,14(3): 3-14, Blackwell Science Ltd.
Antoniac, P., Pallot, M. & Pulli, P. (2006, June). Virtual and augmented reality supporting group consciousness within collaborative working environments. In 2006 IEEE International Technology Management Conference (ICE) (pp. 1-8). IEEE.
Azuma, R. T. (1997). A survey of augmented reality. Presence: Teleoperators and virtual environments6(4): 355-385.
Bower, M., Howe, C., McCredie, N., Robinson, A. & Grover, D. (2014). Augmented Reality in education–cases, places and potentials. Educational Media International51(1): 1-15.
Carmigniani, J., & Furht, B. (2011). Augmented reality: an overview. In Handbook of augmented reality (pp. 3-46). Springer New York.
Craig, A. B. (2013). Understanding augmented reality: concepts and applications. Newnes.
Cheng, K. H. & Tsai, C. C. (2013). Affordances of augmented reality in science learning: Suggestions for future research. Journal of Science Education and Technology22(4): 449-462.
Creswell J. w. (2012). Educational research: planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. (Fourth edition). Pearson. Boston.
Clark, V. L. P. & Creswell, J. W. (2014). Understanding research: A consumer's guide. Pearson Higher Ed.
Chen, C. H., Chou, Y. Y. & Huang, C. Y. (2016). An Augmented-Reality-Based Concept Map to Support Mobile Learning for Science. The Asia-Pacific Education Researcher, 1-12.
Conole, G., Dyke, M., Oliver, M. & Seale, J. (2004). Mapping pedagogy and tools for effective learning design. Computers & Education, 43, 17–33.
Chen, C. H., Chou, Y. Y. & Huang, C. Y. (2016). An Augmented-Reality-Based Concept Map to Support Mobile Learning for Science. The Asia-Pacific Education Researcher, 1-12.
Collier-Reed, B. I., Case, J. M. & Stott, A. (2013). The influence of podcasting on student learning: a case study across two courses. European Journal of Engineering Education, 38(3): 329-339.
Elen, J. & Clarebout, G. (2012). Learning Technology. In Encyclopedia of the Sciences of Learning (pp. 1980-1981). Springer US.
Dunleavy, M. & Dede, C. (2014). Augmented reality teaching and learning. In Handbook of research on educational communications and technology(pp. 735-745). Springer New York.
Dunleavy, M., Dede, C. & Mitchell, R. (2009). Affordances and limitations of immersive participatory augmented reality simulations for teaching and learning. Journal of Science Education and Technology18(1): 7-22.
Donnelly, R. (2006). Integrating Learning Technologies with Experiential Learning in a Postgraduate Teacher Education Course. Studying Teacher Education2(1): 91-104.
 Johnson, L., Smith, R., Levine, A., and Haywood, K., (2010). 2010 Horizon Report: K-12 Edition.Austin, Texas: The New Media Consortium.
Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (2014). Using technology to revolutionize cooperative learning: an opinion. Frontiers in psychology5, 1156.
Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (1999). Making cooperative learning work, Theory Into Practice, 38(2): 67-73.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. & Smith, K. A. (1989). Cooperative learning. Interaction Book Company.
Kaufmann, H. (2003). Collaborative augmented reality in education. Institute of Software Technology and Interactive Systems, Vienna University of Technology.
Kurilovas, E. (2016). Evaluation of quality and personalisation of VR/AR/MR learning systems. Behaviour & Information Technology35(11): 998-1007.
 Mitchell, R & DeBay, D. (2012). Get real: Augmented Reality for the classroom, Learning & Leading with Technology, ISTE (International Society for Technology in Education). 16-21.
Mitchell, R. & DeBay, D. (2012). Get Real: Augmented Reality for the Classroom. Learning & Leading with Technology, 40(2): 16-21.
McKenzie, J. (2003). Pedagogy does matter. The educational technology journal13(1): 1-6.
Naidu, S. (2006). The missing link in promoting quality education: exploring the role of pedagogical design in promoting quality in teaching and learning, 22nd World Conference of the International Council of Distance Education (ICDE22) in association with the Brazilian Association for Distance Education (ABED) Rio de Janeiro, Brazil, September 3-6, 2006.
O’Shea, P. M., Dede, C. & Cherian, M. (2011). Research Note: The Results of Formatively Evaluating an Augmented Reality Curriculum Based on Modified Design Principles. International Journal of Gaming and Computer-Mediated Simulations (IJGCMS), 3(2): 57-66.
Park, S. B., Jung, J. J. & You, E. (2015). Storytelling of collaborative learning system on augmented reality. In New Trends in Computational Collective Intelligence (pp. 139-147). Springer International Publishing.             
Siltanen, S. (2012). Theory and application of marker-based augmented reality. JULKAISIJA – UTGIVARE – Publisher.
Strauss, A. & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research (Vol. 15). Newbury Park, CA: Sage.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society, the development of higher psychological processes. Oxford: Harvard University Press.
Wu, H. K., Lee, S. W. Y., Chang, H. Y. & Liang, J. C. (2013). Current status, opportunities and challenges of augmented reality in education. Computers & Education62, 41-49.
Yuen, S., Yaoyuneyong, G. & Johnson, E. (2011). Augmented reality: An overview and five directions for AR in education. Journal of Educational Technology Development and Exchange4(1): 119-140.
Zimmerman, H. T., Land, S. M. & Jung, Y. J. (2016). Using Augmented Reality to Support Children’s Situational Interest and Science Learning during Context-Sensitive Informal Mobile Learning. In Mobile, Ubiquitous, and Pervasive Learning (pp. 101-119). Springer International Publication.