تبیین و تحلیل تربیت اخلاقی از منظر زیبایی شناختی با تاکید بر آرای متفکران عمل گرایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 استاد دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

چکیده
تربیت اخلاقی یکی از مهم ترین وجوه تربیت به شمار می آید. دیدگاه های بسیاری در این زمینه عمدتا بر پرورش جنبه عقلانی توجه کرده اند و کمتر به جنبه های دیگر پرداخته اند. دیویی در قرن بیستم با نگاهی متفاوت - زیبایی شناسانه - به امر تربیت اخلاقی پرداخت. بعد از او نیز مباحث فراوانی درباره این دیدگاه مطرح شد و پیروان عمل گرایی به بسط این دیدگاه مبادرت ورزیدند. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی این دیدگاه می پردازیم. نتایج نشان می دهد که جنبه زیبایی شناسی رفتار اخلاقی کودکان از دو جهت قابل بررسی است: 1- تولید و خلق رفتار (اجرای هنرمندانه) 2- فعالیت زیباشناسانه که به عمل فهم و لذت مربوط است. بر این اساس «دیویی» معتقد است که تجربه اخلاقی شامل این دو بخش به طور همزمان است و در واقع، تجربه اخلاقی یک تجربه هنری- زیبایی شناختی است و نتیجه کاربرد آن در تعلیم و تربیت و به ویژه تربیت اخلاقی رشد و شکوفایی حساسیت، همدلی، ادراک و عمل اخلاقی در دانش آموزان است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Explanation and Analysis of Moral Education from Aesthetics Viewpoint with Emphasis on Thinkers ideas of Pragmatism

نویسندگان [English]

  • Mohsen Imani 1
  • ali ghasemi 2
  • Alireza Sadeghzadeh 1
  • mohamad saeedimehr 3
2 tarbiat modares university
3 tarbiat modares university
چکیده [English]

Abstract
Moral education is one of the most important aspects of education. The primary focus has been on the rational aspects of moral education and less attention is given to other aspects. In the 20th century, Dewey has analyzed moral education in terms of aesthetic approach. Later, many discussions raised and his approach was expanded by pragmatic proponents of the approach. In this article, using a descriptive-analytical approach we intend to analyze the aesthetic viewpoint. The results indicate that the aesthetic aspects of child’s moral behavior can be described in two ways: (1) behavior generation (artistic performance), and (2) aesthetic behavior related to the act of understanding and desire. Similarly, Dewey believes that the moral experience includes both aspects simultaneously and a moral experience is an art-aesthetic experience. The consequences of the application of this theory in education and especially in moral education will be the development of sensitivity, empathy, perception and moral practice students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: moral education
  • Aesthetics
  • pragmatism

مراجع

الیاس، جان (1381). تربیت زیبایی‌شناسی، ترجمۀ عبدالرضا ضرابی، مجله معرفت، 57: 69‌-84.
انصاری، مریم و نصرآبادی، حسنعلی بختیار، لیاقت‌دار، محمدجواد و باقری، خسرو‌(1392). تحلیلی بر نظریۀ تجربۀ زیبایی‌شناسی جان دیویی، پژوهش در برنامۀ درسی،11(2):14.
دیویی، جان (1333). مدرسه و شاگرد، ترجمۀ مشفق همدانی، تهران: صفی علیشاه.
دیویی، جان (1341). دمکراسی و آموزشی و پرورش، ترجمۀ آریانپور، امیرحسین،تهران: کتاب‌فروشی تهران.
دیویی، جان (1382). تجربه و آموزش‌وپرورش، ترجمۀ سید اکبر میرحسینی، تهران: کتاب
دیویی، جان (1393). هنر به‌منزلۀ تجربه، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.
رجینالد هالینگ دیل (1383). تاریخ فلسفه غرب، ترجمۀ عبدالحسین آذرنگ، تهران: ققنوس.
شاتو، ژان (1380). مربیان بزرگ، ترجمۀ غلام‌حسین شکوهی، تهران: دانشگاه تهران.
کاردان، علی‌محمد (1394). سیر آرا تربیتی، تهران: سمت.
Alexander, Thomas (1987). John Dewey’s Theory of Art, Experience, andNature: The Horizons of Feeling, Albany: Sony.
Ansari, Maryam and Nasrabadi, Hassan Ali Bakhtiyar, Layaghat, Mohammad Javad and Bagheri, Khosrow (1392). An Analysis of John Dewey's Theory of Aesthetic Experience, Research in Curriculum, 11th year, 2,( 14)(text in Persian).
Arneback, E. (2014). Moral imagination in education: a deweyan proposal for teachers responding to speech. Journal of moral education. P269-281.
Boaster, Raymond (1998). John Dewey: Rethinking Our Time. Albany: Sony press.
Campbell, James (1995). Understanding John Dewey. Chicago: Open Court.
Crick, Navel (2014). John Dewey’s aesthetics of communication. Southern Communication Journal, 69( 4):303-319.
Dewey, John (1909). Moral Principles in education. New York: Houghton Mifflin Company.
Dewey, John (1922).Human Nature and Conduct. New York: H. Holt and Company.
Dewey, John (1333). School and Student, Translation by Moshvegh Hamedani, Tehran: Safi Alishah Publications (text in Persian).
Dewey, John (1341). Democracy and Education, Translator, Arian pour, Amir Hussein, Tehran Book Store Publishing (text in Persian).
Dewey, John (1382). Experience and Education, Translated by Seyed Akbar Mirhosseini, Tehran: Book Publishing(text in Persian).
Dewey, John (1393). Art as Experience, Translator Masoud Oliya, Phoenix Publishing (text in Persian).
Dewey, John, Arthur Bentley (1949). Knowing and the Known. Beacon Press, Boston.
Elias, John (1381). Aesthetics Education, Translation, Abdolreza Zarrabi, Magare Marefat,. 57: 69 to 84(text in Persian).
Fesmire, Steven (2002). Dramatic Rehearsal and the Moral Artist: A Dewey an Theory of Moral Understanding. Transactions of the Charles S. Peirce society.
Johnson, Mark (1981). Introduction. In Philosophical Perspectives on Metaphor, Ed. University of Minnesota press.
Hoffman, M. L (2000). Empathy and Moral Development: Implications for Caring and Justice. New York: Cambridge University Press.
Kardan, Ali Mohammad (1394). Educational Development, Organization for the Study and Compilation of Humanities Books of Universities (text in Persian).
Kim, Jiwon (2009). Dewey’s Aesthetics and Today’s Moral Education. Education and Culture:96-75.
Marta Gluchmanová (2016). John Dewey’s Ideas of Moral Education, Ethics and Bioethics (in Central Europe), 3 (3-4):149-158.
McDermott, John (1981). the Philosophy of John Dewey. Chicago: University of Chicago Press.
MacIntyre, Alasdair (1984). After Virtue. 2nd ed. Notre Dame: University of Notre Dame Press.
MacIntyre, Alasdair (1988). who’s Justice? Which Rationality? Notre Dame: University of Notre Dame Press.
Nussbaum, Martha (1986). the Fragility of Goodness: Luck and Ethics in Greek Tragedy and Philosophy. Cambridge, U. K.: Cambridge University Press.
Nussbaum, Martha (1990). Love’s Knowledge. Oxford: Oxford University Press.
Pappas, Gregory (1997). Dewey’s Moral Theory: Experience as Method. Transactions of the Charles S.Perice Society 33( 3): 520-556.
Putnam, Hilary (1987). the Many Faces of Realism. Chicago: Open Court.
Reginald Halling Dale (1383). History of Western Philosophy, Translation by Abdolhossein Azarang, Phoenix Publishing (text in Persian).
Ricoeur, Paul (1984). Time and Narrative. Trans: K. Mclaughlina and D. Pellaure. Chicago: University of Chicago Press.
Rosenthal, Robert & Donald B.Rubin (2010). Summarizing 345 Studies of Interpersonal Expectancy Effects. In Qualitative Assessment of Research Domains: New Directions of Methodology of Social and Behavioral Sciences, 79-95.
Shato, Jean (1380). Great Trainers, Translation by Gholam Hossein Shokouhi, Tehran: University of Tehran (text in Persian).
Trilling, Lionel (1950). the Liberal Imagination, New York: Charles Scribners.
White, B. (2015). scapegoat: john Dewey and character education crisis. Journal of moral education. P127-144.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار