تدوین و آزمون الگوی آموزش شهروندی جهانی در نظام آموزش و پرورش ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

2 استاد گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

چکیده

«جهانی‌شدن» شکل جدیدی از شهروندی تحت عنوان «شهروندی جهانی» را مطرح نموده و علیرغم گسترش توجه به این مفهوم در نظام‌های آموزشی کشورهای مختلف، توافق چندانی در خصوص تعریف، ابعاد و مولفه‌های آن وجود ندارد. این پژوهش به منظور تدوین و آزمون مدلی برای آموزش شهروندی جهانی در نظام آموزش وپرورش ایران با روش تحقیق ترکیبی (کیفی و کمی) متوالی اکتشافی، انجام شده است. مشارکت کنندگان بخش کیفی، تعداد 10 نفر از صاحبنظران، خبرگان و سیاستگذاران حوزه آموزش و پرورش هستند که با روش نمونه‌گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، انتخاب شدند. در بخش کمی نیز، جامعه آماری شامل کلیه دبیران جامعه شناسی مناطق نوزده گانه شهر تهران می‌باشد که از این میان، تعداد 240 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از دو ابزار مصاحبه نیمه‌ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته، استفاده شده است. تحلیل داده‌های کیفی با بهره‌گیری از روش تحلیل شبکه مضامین (مضامین پایه، سازمان دهنده، مضامین فراگیر) و تحلیل داده‌های کمی از طریق آزمون‌های آماری تی، آزمون ویل کاکسون و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS، انجام شده است. یافته‌های بخش کیفی؛ نشان دهنده الگویی شامل 3 مضمون فراگیر (دانشی، نگرشی و مهارتی)؛ 21 مضمون سازمان دهنده و 147 مضمون پایه می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون این الگو در بخش کمی نیز بیانگر برازش بسیار قوی الگوی آموزش شهروندی جهانی در نظام آموزش و پرورش ایران بوده و اینکه تمامی ابعاد و مولفه‌های این مدل، از نظر دبیران نمونه پژوهش، حائز اهمیتی بالا است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Developing and Testing a Model for Global Citizenship Education in Iranian Education System

نویسندگان [English]

  • Yousef Keshavarz 1
  • Ali Akbar Amin Bidokhti 2
1 PhD in Educational Management, Semnan University, Semnan, Iran
2 Professor of Educational Management, Semnan University, Semnan, Iran
چکیده [English]

Globalization has proposed a new form of citizenship called Global Citizenship. Despite increasing the attention to this concept in the different educational systems, there is little agreement on its definition, dimensions, and components. This study aims to develop and test a model for global citizenship education in the Iranian Education System, using the Sequential Exploratory Mixed Methods Design (qualitative and quantitative method). The participants in the qualitative part include 10 experts and policymakers in education selected by the Judgmental Sampling Method and Theoretical Saturation Technique. The statistical population in the quantitative part includes all the sociology teachers of Tehran, of which 240 people selected as the research sample by the Cluster Sampling Method. To collect data, the semi-constructed interview tools, and a researcher-made questionnaire, used. Data analysis methods in the qualitative part are the Thematic Network Analysis Method (basic, organizing, and global themes), and in the quantitative part include T-test, Wilcoxon Test, and Confirmatory Factor Analysis (CFA) using SPSS and PLS software. Qualitative Findings show a model includes 3 global themes (knowledge, attitude, and skill); 21 organizing themes, and 147 basic themes. The test results of this model in the quantitative section show a very strong Fit of the global citizenship education model in the Iranian Education System. It also showed that all dimensions and components of the model have great importance to the teachers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Global Citizenship Education
  • Globalization Global Citizen
  • Educational Policy-making
  • Iran's Education System
Aydin, H. and Cinkaya, M. (2018). Global citizenship education and diversity (GCEDS) a measure of students’ attitudes related to social studies program in higher education. Journal for Multicultural Education, 12(3), 221-236.
Bosio, E. and Torres, C. A. (2019). Global citizenship education: An educational theory of the common good? A conversation with Carlos Alberto Torres. Policy Futures in Education, 0(0), 1-16.
Davari, A., & Rezazadeh, A. (2015). Structural Equation Modeling with PLS. Tehran: Jahad University (Text in Persian).
Davies, I. and Pike, G. (2011). Global Citizenship Education: Challenges and Possibilities. In Lewin, R. (Eds.) The Handbook of Practice and Research in Study Abroad: Higher Education and the Quest for Global Citizenship (pp. 61-77). New York and London: Routledge.
Elsan, M. (2008). Citizenship Rights from the View Point of Iranian Law and Global Citizenship. The Journal of Human Rights, 3(2), 3-20 (Text in Persian).
Ghurchian, N.G. and Eftekharzadeh, S.F. (2007). Presentation of a Model for Educating Professionl Citizens in Higher Education System of Iran in the Third Millennium. Journal of Future Studies Management, 18(3), 68-80 (Text in Persian).
Hatley, J. (2019). Universal Values as a Barrier to the Effectiveness of Global Citizenship Education: A Multimodal Critical Discourse Analysis. International Journal of Development Education and Global Learning, 11(1), 87-102.
Keshavarz, Y. (2012). Globalization and the Need for Global Citizenship Education. Strategic Studies of public policy, 6(3), 179-194 (Text in Persian).
Keshavarz, Y., Aminbeidokhti, A. and Mohammadifar, A.(2019). The degree of attention to the components of the global citizenship in Iran's education system (The case study of the education system upstream documents). Educational Innovation, 17(4), 91-106 (Text in Persian).
Moradi, M. (2016). An assessment of the possibility of adopting the concept of global citizenship in the Iranian legal system. The University of Qom, Unpublished master's thesis (Text in Persian).
Rashidi, Z. (2017). Conceptualization of global citizenship according to Iranian higher education experts' point of views: a grounded theory approach. IRPHE, 23 (2), 93-114 (Text in Persian).
Schattle, H. (2009). Global Citizenship in Theory and Practice. In The Handbook of Practice and Research in Study Abroad: Higher Education and the Quest for Global Citizenship, ed. R. Lewin. New York: Rutledge.
Sklad. M., Friedman. J., Park. E. and Oomen. B. (2016). Going Glocal: a qualitative and quantitative analysis of global citizenship education at a Dutch liberal arts and sciences college. Higher Education, 72,323–340.
Stromquist, N. (2007). “Internationalization as a response to globalization: Radical shifts in university environment”. Higher Education, 53, 81–105.
Tarozzi, M. and Inguaggiato, C. (2018). Implementing global citizenship education in EU primary schools: The role of government ministries. International Journal of Development Education and Global Learning, 10(1), 21-38.
Turken, S. and Rudmin, F. W.  (2013). On Psychological Effects of Globalization: Development of a Scale of Global Identity. Psychology & Society, 5(2), 63-89.
UNESCO (2013). Global Citizenship Education: An Emerging Perspective (Outcome document of the Technical Consultation on Global Citizenship Education). UNESCO. Retrieved from http://unesdoc.unesco.org/images/0022/002241/224115E.pdf
UNESCO. (2015). Global citizenship education: Topics and learning objectives. Paris: UNESCO. Retrieved from http://unesdoc.unesco.org/images/0023/002329/232993e.pdf
Wetzels, M., Odekerken-Schröder, G. and Van Oppen, C. (2009). Using PLS path modeling for assessing hierarchical construct models: Guidelines and empirical illustration. MIS quarterly, 33(1), 177-195.
Yemini, M., Goren, H. and Maxwell, C., (2018). Global citizenship education in the era of mobility conflict and globalisation. British Journal of Educational Studies, 66(4), 1–10