رابطه بین سلامت سازمانی دانشگاه‌های غرب کشور با سلامت روانی کارکنان آن‌ها

نویسندگان

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سلامت عمومی و سلامت سازمانی کارکنان رسمی دانشگاه‌های غرب کشور(دانشگاه بوعلی سینا همدان، دانشگاه کردستان، دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه ملایر)انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را 1334 نفر از کارکنان(908 نفر مرد و426 نفر زن) تشکیل دادند که از این تعداد با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای- نسبتی تعداد727 نفر(491 نفر مرد و236نفر زن) انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد سلامت سازمانی و پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از روش‌های آمار توصیفی و نیز از ضریب همبستگی پیرسون، آزمونt برای گروه‌های مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد ابعاد هفت‌گانه سلامت سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشگاه‌های غرب کشور بالاتر از سطح متوسط است، ولی کارکنان از نظر سلامت عمومی در وضعیت مرزی قرار دارند. همچنین بین سلامت عمومی و سلامت سازمانی کارکنان ارتباطی وجود ندارد. سایر نتایج پژوهش نیز نشان داد بین میزان سلامت عمومی کارکنان در ابعاد چهارگانه به لحاظ جنسیّت تفاوت معناداری وجود دارد و میزان سلامت روانی مردان بهتر از زنان است، اما از نظر سنوات خدمت و میزان تحصیلات تفاوت معنادار وجود ندارد، لذا می‌توان گفت میزان سلامت روانی کارکنان با سنوات خدمتی متفاوت، یکسان است. همچنین میزان سلامت روانی در میان کارکنان با توجه به سطوح تحصیلات آن‌ها نیز یکسان است و در نهایت اینکه متغیرهای نفوذ مدیر، ساخت‌دهی، پشتیبانی منابع، روحیه و تأکید علمی با اطمینان 95/0 می‌توانند تغییرات مربوط به سلامت عمومی را پیش‌بینی کنند، ولی متغیرهای یگانگی نهادی و ملاحظه‌گری ارتباط معناداری با سلامت عمومی نداشتند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Organizational and psychological wellbeing among western regional universities and their staff

نویسندگان [English]

  • Eiman karimi
  • Seyed Rasol Emadi
  • Siroos Ghanbari
  • fakhrossadat nasiri
چکیده [English]

Abstract
Considering the relationship between individuals and their group, it is expected that the psychological wellbeing of the individual being related to that of the organization. To explore this relationship, a sample of 724 tenured staff members of the four universities in the western region of Iran was randomly selected from among a population of 1334. Two questionnaires were used to assess the two constructs. The data analyses revealed that the organizational wellbeing is above average from the respondents\' perspective, while their own general wellbeing is on borderline. Surprisingly, no relationship between the organizational and individual wellbeing was demonstrated. Men, however, seem to be healthier than women, while levels of education and experience does not affect psychological wellbeing of the staff.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organizational wellbeing; psychological wellbeing
  • university staff; western Iran universities